Şimdi daha iyiyiz. Doğum şokunu üzerimizden attık. Bebeğimle birbirimize alışmaya başladık.
Doğumdan sonraki ilk 1-2 hafta çok zorlandım.
Emzirme ile ilgili proplem yaşadım.
oysa ki ilk hastamnede ne kadar güzel almıştı.Cuk cuk emiyordu güzel yavrum .
Eve geldik emziremiyorum.üzülüyorum. Herkes bir şey söylüyor neye kime inanacağıma şaşırdım.Herkesin her dediğine yapmaya çalışıyorum. Yok olmnuyor.Bebeğim ağlıyor, ben ağlıyorum
.Tamam biliyorum bana yardımcı olamak istiyorlar.
Emzir diyorler, sanki ben istemiyorum, moralim bozuluyor.Doktorumu arıyorum sağolsun sürekli destek oluyor ama olmuyor ki.Annelik işte yetmiyor cevapları yetmiyor.Aç kalsın alır, dayanamıyorum ki.(dayanmalısınız)Ve ne olursa olsun güçlü olmalısınız.Canınızı sıkmayın, üzülmeyin.Rahat olmalısınız.Kendinize güvenmelisiniz.
Sonra işlerin ne kadar kolay çözümlendiğini göreceksiniz.
0-1 ay arasında en çok görülen problemlere kısaca bir göz atalım:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder